Tunika i trochę inne ponczo

To, co pokazywałam wcześniej zaczęte - skończone. Przybrało postać takiej oto tuniki. Zobaczymy, jak się będzie nosiło - na razie wyprałam delikatnie, wcześniej przed praniem (jak uczyła dawno temu babcia) włożyłam do zamrażarki na parę godzin (nie wiem jak i czy to działa, ale podobno sweter zmrożony przed praniem mniej się kudłaci i filcuje), wysuszyłam i nie zauważyłam, by mu się cokolwiek działo, zobaczymy, jak się spisze w użytkowaniu. Trochę mnie zmartwiło parę osób, że ta włóczka się mechaci szybko. W każdym razie - póki nowe,  podoba mi się. Struktura włóczki jest tu ozdobą samą w sobie, więc robiłam gładko, wykończyłam łańcuszkowato szydełkiem.

Kolejna rzecz, to ponczo robione z myślą o tym, by je w dowolny sposób spinać brochą. Ma ono postać prostokąta z kołnierzem :) .To była pierwsza moja próba zrobienia takiego czegoś bez żadngo schematu, nie wiedziałam czy wyjdzie, więc  użyłam wełny z odzysku, choć w dobrym gatunku, w beżowato-popielatawym melanżu Niepotrzebnie się martwiłam - wyszło świetnie. Daje duże możliwości różnego spięcia i upięcia, wygląda fajnie. Zrobione ryżem, kołnierz - podwójny ściągacz.