Sweter - tunika

Bardzo grzeczny, lekko taliowany, bez udziwnień i dodatków. Jego siła, że tak się wyrażę, tkwi w prostocie i kolorystyce - melanż czarnego, brązu i śmietankowej bieli. Robiony gładko, bez schematu i na przysłowiowe oko. Wyszedł jak w mordę strzelił na starszą córkę, która z zadowoleniem go drapnęła.
Żebyście nie myślały, że mam turbodymomena w drutach :D Sweter zrobiony jeszcze w ubiegłym roku, ale teraz dopiero pokazuję :)
P.S.Nieładnie wyszło mi to rozjaśnienie tła, ale oryginalne było fatalne i jeszcze gorsze :) Zostały cienie, które nieco zniekształcają , nie wiem, jak je zlikwidować. I tak sama siebie podziwiam, że w ogóle potrafię chociaż tak :)