Sydonia - Twoje wdzianko gotowe:)

Zanim poczta doręczy, możesz już zobaczyć, a razem z Tobą wszyscy zainteresowani.  Monika przysłała mi swoje ulubione czerwone wdzianko i miałam zrobić maksymalnie podobne, tylko ciemne(tak się określiłam - maksymalnie podobne,  bo idealnie tak samo chyba bym nie dała rady, użyłam też innej gatunkowo włóczki - taka jak w oryginale była, jest nieosiąglana). Efekt mojej pracy  na zdjęciu . Pół godziny trwalo, nim doszlam ładu  z czym to się je, gdzie koniec a gdzie początek. Jak już wreszcie poskładałam przysłany model do kupy, okazało się, że nie jest tak źle - nie ukrywam, żew pierwszej chwili zimne poty mnie oblały, nigdy czegoś podobnego nie robiłam. Jutro wysyłam zainteresowanej razem z prototypem i liczę, że wszystko będzie ok :)

P.S. Post pisałam szybko w nocy, chciałam, żeby Sydonia mogła swoje wdzianko zobaczyć. A teraz spokojnie, z rana, spieszę donieść, że wygrałam candy u  Aurelii!!! :):):)

 ( tu jest dowód na moje słowa : http://magiczneklebuszki.blogspot.com/2011/04/dziwny-sposob-na-badanie-pieska-i.html )

Tym sposobem  stanę się właścicielką książki  o serwetkach szydełkowych. Może wreszcie w wolnej chwili nauczę się takowe robić? Straszliwie mi się podobają, jednak szydełko coś mnie nie słucha za bardzo. Z wielką przyjemnością i rozwarciem gęby podziwiam takie cuda na blogach.

Z resztą wiele rzeczy budzi mój podziw - i szydełkowe rzeczy, filcowane, decu, haft, stąd dłuuuuga lista blogów, które obserwuję, bo jest na nich jeszcze cały szereg takich z pięknymi wnętrzami i innymi ciekawymi stylizacjami, blogi pasjonatów wsi, wędrówek, roślinek wszelakich i umiejących tak żonglować słowem, że mnie hipnotyzują. Wszystkie dostarczają mi wielu wspaniałych wrażeń i są bardzo niebezpieczne - istnieje ryzyko nicnierobienia, tylko siedzenia przed kumputerem i czytania, przeglądania, oglądania :)

A jutro - wzywam do czujności - ogłoszę candy:) Ale na razie cicho sza , jutro szczegóły:)